Kampala, een stad met zoveel straatkinderen
Blijf op de hoogte en volg Familie Oostra
21 Juli 2014 | Oeganda, Kampala
Wat is het heerlijk om weer in Uganda te zijn, de geur van het land en de vriendelijke mensen, Jacob Jan zei het voelt alsof ik niet weg ben geweest.
vanmorgen vroeg zijn we vertrokken naar Hearts-Vision home, daar worden 17 jongens opgevangen die van de straat komen.
Het was een warm welkom, en er werden handen geschud en hifive's gegeven.
Er werd gespeeld met een spel dat uit Nederland was megenomen, gedanst en gelachen, ook werd veel duidelijk van de achtergrond van de jongens die nu in het huis wonen.
Zo woont er ook een jongen van 15 jaar zijn naam is Kennedy, hij komt uit de omgeving van Mbale. Hij woont sinds een paar maanden in het huis, de eerste weken werd hij elke nacht wakker, hij schreeuwde dan I'm not the one, don't kill me!! Hij was dan erg van streek, en sprong dan over alle stapelbedden heen.
Later werd duidelijk dat hij uit een stam kwam uit Mbale waar de eerst geboorne opgegeten zou worden, deze jongen is waarschijnlijk met zijn moeder gevlucht, en later naar Kampala gegaan om daar een nieuwe toekomst te vinden.Darna toch op de straat gekomen, als zoveel kinderen.
Via facebook van hearts-Vision werd gebed gevraagd voor deze jongen en zijn nachtmerrie's , en na een aantal nachten sliep hij beter, de andere jongens van het huis hadden ook allemaal bijbels in zijn bed gestopt. Gebed helpt!!
Deze jongen Kennedy is nu een vrolijke jongen die van een goed potje voetbal houdt.
Over een andere jongen die pas geleden is geopeerd aan zijn arm en been, omdat hij vroeger gevallen was, en nog steeds veel pijn aan zijn botten heeft.
Van hem is bekend dat als hij thuis vroeger straf kreeg hij aan zijn beide armen en benen vastgebonden werd aan een boom, en ze een brandende plastik zak boven zijn hoofd hingen en het zo drupte op zijn hoofd.
Veel van de jongens in het huis hebben vroeger vreselijke dingen meegemaakt en zijn daardoor van huis weggelopen naar kampala, om daar een betere toekomst te vinden.
Ze zijn beschadigd door alles wat ze thuis meegemaakt hebben, je hart huild dan, ieder kind wil je toch graag een veilig thuis geven!!
Wat fijn dat Hearst- Vision deze jongens de kans geeft om van de straat te komen, ze een thuis basis wil geven en ze naar school laat gaan. Zodat ze weer in de samenleving kunnen functioneren.
Na ons bezoek aan het huis zijn we via de school van King op de boda's naar de sloppenwijk Kisenyi gegaan.
Wat was het gaaf om te zien hoe de kids in het schooltje zo enthousiast waren om 5 muzungus op hun school te zien.
We mochten in elke klas binnen komen, de hele school stond op zijn kop, zelfs Jacob Jan heeft voor de klas een dansje gegeven, Roos en Timon waren druk bezig om alle kindjes een hand te geven.
Op de boda was een heel avontuur, vooral als je het verkeer hier in Kampala kent.
In Kisenyi aangekomen troffen we veel straat kinderen aan die verslaafd zijn aan kerosine, Brian Bosco verteld dat ze dat doen als ze koud hebben of verdietig of honger hebben,
door de kerosine worden ze high en zijn ze niet meer koud, hij vertelde ook dat hij uit de prullebak eet, en vaak maar 1x per dag iets te eten heeft.
Hij kwam met zijn vader naar Kampala om te werken, maar leeft nu al 5 jaar op straat.
Onze kids maakten snel contact,
er werd gehugd met de straatkinderen, veel selfies en op de foto gaan vinden ze ook erg leuk vooral met een muzungu, ook werden loom bandjes uitgedeeld, die Roos en Stijn hadden gemaakt.
We hebben de kinderen uitgenodigd om morgen naar het re-unite program te komen in de andere sloppenwijk daar krijgen ze eten, hebben tijd om te voetballen, en hun wonden worden verzorgt.
Toen het tijd was om te gaan hielden een aantal kinderen de handen van Timon, Roos en Stijn goed vast,
we zijn naar de lokale markt gegaan en hebben voor 5 kids eten gekocht,
waarna na het eten de straatkinderen weer op pad gingen om plastic flessen te verzamelen om zo hun kerosine te betalen.
Voor een volle big bag krijgen ze o,30 euro cent, dat is niks dus.
Jacob Jan en Timon en Roos zijn nu op Night Outreach.
Het was een dag vol met mooie ontmoetingen met prachtige kinderen, maar achter ieder kind schuilt een verhaal,
en zoals Stijn zo net op bed in tranenen aan ons vertelde dat hij zo veel meer zou willen doen voor ze, dat hebben we allemaal....
vanmorgen vroeg zijn we vertrokken naar Hearts-Vision home, daar worden 17 jongens opgevangen die van de straat komen.
Het was een warm welkom, en er werden handen geschud en hifive's gegeven.
Er werd gespeeld met een spel dat uit Nederland was megenomen, gedanst en gelachen, ook werd veel duidelijk van de achtergrond van de jongens die nu in het huis wonen.
Zo woont er ook een jongen van 15 jaar zijn naam is Kennedy, hij komt uit de omgeving van Mbale. Hij woont sinds een paar maanden in het huis, de eerste weken werd hij elke nacht wakker, hij schreeuwde dan I'm not the one, don't kill me!! Hij was dan erg van streek, en sprong dan over alle stapelbedden heen.
Later werd duidelijk dat hij uit een stam kwam uit Mbale waar de eerst geboorne opgegeten zou worden, deze jongen is waarschijnlijk met zijn moeder gevlucht, en later naar Kampala gegaan om daar een nieuwe toekomst te vinden.Darna toch op de straat gekomen, als zoveel kinderen.
Via facebook van hearts-Vision werd gebed gevraagd voor deze jongen en zijn nachtmerrie's , en na een aantal nachten sliep hij beter, de andere jongens van het huis hadden ook allemaal bijbels in zijn bed gestopt. Gebed helpt!!
Deze jongen Kennedy is nu een vrolijke jongen die van een goed potje voetbal houdt.
Over een andere jongen die pas geleden is geopeerd aan zijn arm en been, omdat hij vroeger gevallen was, en nog steeds veel pijn aan zijn botten heeft.
Van hem is bekend dat als hij thuis vroeger straf kreeg hij aan zijn beide armen en benen vastgebonden werd aan een boom, en ze een brandende plastik zak boven zijn hoofd hingen en het zo drupte op zijn hoofd.
Veel van de jongens in het huis hebben vroeger vreselijke dingen meegemaakt en zijn daardoor van huis weggelopen naar kampala, om daar een betere toekomst te vinden.
Ze zijn beschadigd door alles wat ze thuis meegemaakt hebben, je hart huild dan, ieder kind wil je toch graag een veilig thuis geven!!
Wat fijn dat Hearst- Vision deze jongens de kans geeft om van de straat te komen, ze een thuis basis wil geven en ze naar school laat gaan. Zodat ze weer in de samenleving kunnen functioneren.
Na ons bezoek aan het huis zijn we via de school van King op de boda's naar de sloppenwijk Kisenyi gegaan.
Wat was het gaaf om te zien hoe de kids in het schooltje zo enthousiast waren om 5 muzungus op hun school te zien.
We mochten in elke klas binnen komen, de hele school stond op zijn kop, zelfs Jacob Jan heeft voor de klas een dansje gegeven, Roos en Timon waren druk bezig om alle kindjes een hand te geven.
Op de boda was een heel avontuur, vooral als je het verkeer hier in Kampala kent.
In Kisenyi aangekomen troffen we veel straat kinderen aan die verslaafd zijn aan kerosine, Brian Bosco verteld dat ze dat doen als ze koud hebben of verdietig of honger hebben,
door de kerosine worden ze high en zijn ze niet meer koud, hij vertelde ook dat hij uit de prullebak eet, en vaak maar 1x per dag iets te eten heeft.
Hij kwam met zijn vader naar Kampala om te werken, maar leeft nu al 5 jaar op straat.
Onze kids maakten snel contact,
er werd gehugd met de straatkinderen, veel selfies en op de foto gaan vinden ze ook erg leuk vooral met een muzungu, ook werden loom bandjes uitgedeeld, die Roos en Stijn hadden gemaakt.
We hebben de kinderen uitgenodigd om morgen naar het re-unite program te komen in de andere sloppenwijk daar krijgen ze eten, hebben tijd om te voetballen, en hun wonden worden verzorgt.
Toen het tijd was om te gaan hielden een aantal kinderen de handen van Timon, Roos en Stijn goed vast,
we zijn naar de lokale markt gegaan en hebben voor 5 kids eten gekocht,
waarna na het eten de straatkinderen weer op pad gingen om plastic flessen te verzamelen om zo hun kerosine te betalen.
Voor een volle big bag krijgen ze o,30 euro cent, dat is niks dus.
Jacob Jan en Timon en Roos zijn nu op Night Outreach.
Het was een dag vol met mooie ontmoetingen met prachtige kinderen, maar achter ieder kind schuilt een verhaal,
en zoals Stijn zo net op bed in tranenen aan ons vertelde dat hij zo veel meer zou willen doen voor ze, dat hebben we allemaal....
-
22 Juli 2014 - 08:43
Jan Oostra:
Wat een belevenissen, wat een indrukken doen jullie daar weer op, maar mooi te horen dat bidden helpt, ook in Oeganda.
De kids zullen wel enorm onder de indruk zijn, geweldige ontmoetingen voor hun lees ik en dat er dan emotionele momenten zijn begrijpen we.
Als jullie straks thuis komen hebben we heel wat bij te praten
Groeten uit Faneker
Pa Oostra.
-
22 Juli 2014 - 10:38
Johan En Anneke:
Wow, wat een indrukken, vooral voor de kids zo'n eerste dag! Geweldig om te horen en te zien op de fotos dat Timon, Roos en Stijn zo makkelijk contact met de straatkinderen maken! Een hele gezegende tijd daar en we zien uit naar de volgende verhalen! Groetjes Johan, Anneke, Rianne, Laura en Mark
-
22 Juli 2014 - 14:47
Tjeerd En Sandra Kuiken:
Wat een verhalen, en wat zullen jullie onder de indruk zijn van alles. Wij genieten mee met jullie en blijven voor jullie bidden. Mogen jullie nog maar veel goede dingen daar doen. Een dikke knuffel van ons. -
22 Juli 2014 - 18:43
Leo En Jacqueline:
Wat een indrukwekkende ontmoetingen. We kunnen ons goed voorstellen dat jullie kinderen erg onder de indruk zijn en veel te verwerken krijgen. We zijn trots op jullie allemaal, jullie doen geweldig werk daar. Gods zegen gewenst tijdens deze bijzondere reis.
Lieve groet,
Leo, Jacqueline, Carlijn en Tobias -
24 Juli 2014 - 21:32
Jan Jacob Hoefnagel:
bidden helpt... en zeg maar tegen Stijn dat huilen ook helpt...
een hi-five uit Sneek! JJ
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
